Sen Beni Sevmesen de Senin İsmini Kazıdım Kalbime...

Sensiz Geçen Hasret Dolu Saatlerimde,
Gözyaşlarımda ve Hüzünlerimde,
Karanlığın Ürperten Sessizliğinde,
Kalbimim En Hassas Köşelerinde,
Yazdığım Şiirlerin Her Bir Hecesinde Hep Seni Aradım...
Sana Aşk Biriktirirdim Sessiz ve Sensiz Gecelerde...
Gözlerini Taşımaya Çalışırdım Ama Sen Taşardın İçimden Birden Bire...
Herkes Konuşurken Sen Susardın Ya Aniden?
Dilimi Kalemime Solardım,
Sesimi Sayfalarıma...
Sigaram İki Parmağımı Değil Sanki İçimi Yakardı...
Soru Sormaktan Değil Cevap Bulamamaktan Yorulduğum Zamanlarda Zaman Elinin Tersiyle İtip Geçerdi Beni...
Nereye Bakarsam Bakayım Siyahtı Sensiz Ne Kadar Gidersem Gideyim O Kadar Uzak Ne Kadar İnanırsam O Kadar Sensiz Yalandı Mutluluk...
Canımı Yaktığın Nice Geceler Vardı ve Yalnız Kaldığım Gecelerde İlk Terk Eden Hep Sen Oldun Beni...
Senin Bende Her Şey Benim Sende Hiç Bir Şey Olduğum Sayısız Saatler Vardı,
Yine de Seni Düşündüğümde Aşka Sancılandı Yüreğim...
Senin Beni Kayıtsızlığa Bıraktığın Günlerde Geceleri Apansız Üşüyerek Uyandım...
O Anda Yanında Olamamak Her Şeyden Çok Acıtırdı Canımı...
Arayamazdım Seni...
"Git!" Demiştin Bana Bilirdim...
Susardım, Susmalıydım...
Du'alarımla Ulaşmaktan Başka Seçeneğim Kalmazdı ve Senden Gelen Acıyı Böyle Gecelerde Gönlüme Zikir Ederdim...
Seni Bu Yüzden Her Ezanda Rabbim’e Ismarlardım...